بسم الله الرحمن الرحیم

یاران امام مهدی (عج)

یاران خاص امام زمان حضرت مهدی (ع) در ابتدا به تعداد جنگاوران جنگ بدر 313 نفر بوده تدریجا بر تعداد آن ها افزوده می گردد تا آنجا که به 10000 نفر می رسد.
این افراد از مقامی بس بلند برخوردار هستند که حتی انبیا و اولیای الهی نیز خواستار آن بوده اند که از یاران حضرت بقیه الله به شمار آیند.
ولی این مقام بلند در پرتوی چه ثفات و کمالاتی نصیب یاران آن حضرت گردیده است؟اندکی از صفات یاران حضرت بقیه الله ارواحنا فداه آنگونه که از روایات بر می آید به قرار زیر است:

1-  عبادت و پارسایی: یاران حضرت مهدی بندگان واقعی خدای متعال بوده اهل عبادت و تقوا هستند. امام صادق (ع) در توصیف آنان می فرمایند:
«آنان مردانی شب زنده دار هستند که شب را به عبادت گذرانیده به هنگام نماز زمزمه ای چون صدای زنبور عسل دارند.
ولی از آن جهت که معمولا دو صفت تلاش و شب زنده داری کمتر در یک فرد گرد می آید در روایت دیگری از آن حضرت این گونه آمده است :
«سجده بر پیشانی آنها اثر گذارده آنان شیران روز و نیایشگران شب اند»

2- قدرت و تلاش:اصحاب امام زمان (ع) جوان بوده سالخورده در آنان جز اندکی یافت نمی شود. امیر المومنین (ع) فرمودند:

«اصحاب مهدی جوان بوده سالخورده در میان آن نیست مگر به مقدار سرمه در چشم و نمک در غذا»جوان بودن رمز توانایی و تلاش و بی باکی و جهادگری آنها است. زیرا آنها وظایف  سنگینی بر عهده دارند که جز با قدرت و شجاعت و خستگی ناپذیری انجام نشدنی است . امام صادق (ع) می فرمایند:

«هر یک از آنان قدرت چهل مرد را داراست. آنها دلهایی استوارتر از پاره های آهن دارند. تا به آنجا که اگر از برابر کوههای آهنین بگذرند آنرا ریشه کن می کنند .
شمشیرها را غلاف نمی کنند مگر تا آنزمان که خدا خشنود گردد»در روایت دیگری از آن حضرت داریم:  «اگر ماموریت سرکوب شهری را داشته باشند آن را ویران ساخته( در سرعت عمل)همچون عقاب سوار بر اسب می باشند»

3- ایمان و بصیرت: یاران امام زمان(ع) از ایمانی قوی همراه با علم و بصیرت برخوردار بوده. آنان خدا را به حقیقت معرفت می شناسند و هرگز شبهه ای در مورد خداوند در قلب آنان راه نمی یابد. آنها کسانی هستند که معارف خویش را صرفا از کتاب خدا و روایات معصومین گرفته به هیچ منبع و ماخذ دیگری در کسب علم مراجعه نمی کنند.
آنان فقیه در دین بوده از علمی ژرف برخوردار می باشند. حضرت صادق (ع) در وصف آنها می فرماید: «مومنینی که خدا مهدی را در میان آنها به پا می دارد افرادی برگزیده و شایسته ی قضاوت وحکومت بوده و فقیه در دین می باشند»

4- دلبستگی و فرمانبرداری: عشق و علاقه به حضرت مهدی (ع) قلب یاران آن حضرت را فرا گرفته همچون کنیزی در برابر ارباب خویش فرمانبردار آن حضرت بوده تسلیم فرامین او می باشند و در هیچ شرایطی یاری آن حضرت را رها نمی کنند. امام صادق (ع) فرمودند: «یاران مهدی دست های خود را بر زین مرکب امام می کشند تا به آن تبرک جویند»به دور آن حضرت حلقه می زنند و در جنگها جسم و جان خویش را سپر بلای او می کنندوهر آنچه که آن حضرت از آنان بخواهد را انجام می دهند.»
از امام ششم حضرت صادق(ع) نقل شده است:«کسی که می خواهد از یاران مهدی گردد پس باید انتظار ظهور را کشد و به پاکدامنی و اخلاق نیک عمل کند در حالی که منتظر ظهور آن حضرت است.» و در پایان به دعایی از امام رضا (ع) بسنده می کنیم:« خدایا مارا از کسانی قرار ده که دینت را توسط آنان یاری می دهی و یاری ولیت را بوسیله ی آنها بزرگ می گردانی و دیگران را در این مقام جایگزین ما مگردان. »

پس همه با هم بخوانیم:

اللهم عجل لولیک الفرج

غروب دلگیر جمعه این جمعه هم گذشت

از کراماتش 

شناسنامه کرامت

موضوع کرامت: دستور ارجاع به حضرت آیةاللَّه شیخ عبدالکریم حائرى از طریق حضرت حجة علیه‏السلام

منبع کرامت: دفتر ثبت کرامات و خاطرات مسجد مقدّس جمکران، شماره 241

زمان کرامت: دوران مرجعیت شیخ عبدالکریم حائرى

مکان کرامت: شهر مقدّس قم

تاریخ ثبت کرامت 5/12/77

خاطره مرحوم آیةاللَّه العظمى گلپایگانى رحمةاللَّه:

من که از ابتدا به همه ائمه اطهار علیهم‏السلام مخصوصا صاحب الزمان علیه‏السلام ارادت خاصى داشتم، در مشکلات و گرفتارى‏ها به آن حضرت متوسل مى‏شدم، حضرت هم عنایت مى‏فرمودند و مشکلاتم برطرف مى‏شد.در همان اوایل طلبگى که در زمان رضاشاه بود، مرحوم آقا روح‏اللَّه اصفهانى رحمةاللَّه از اصفهان به قم آمده بودند، و عده‏اى از علماء و بزرگان ایران را بسیج کرده بود تا بر علیه رضا شاه قیام کنند. ولى مرحوم آیةاللَّه العظمى حائرى رحمةاللَّه این کار را به صلاح حوزه نمى‏دانستند و موافق آن نبودند. لذا عده‏اى مى‏گفتند: باید به دنبال آقا روح اللّه رفت. و عده‏اى هم مى‏گفتند: باید دید نظر حاج شیخ چیست؟ و باید از ایشان تبعیت کرد.این مسأله باعث شده بود که امر بر من مشتبه شود، لذا به حضرت حجّت علیه‏السلام متوسّل شدم که در این اوضاع وظیفه من چیست؟ آیا از شیخ تبعیت کنم؟ یا دنبال آقا روح اللّه اصفهانى بروم؟ و رضایت شما در کدام است؟!ماه مبارک رمضان بود، موقع ظهر در مدرسه فیضیه خوابیده بودم که در عالم خواب دیدم:"در آسمان یک تابلو سبز رنگى، شبیه به نئون، روشن است و با خط سبز بر آن نوشته شده بود:"وَاِذا ظَهَرَ عَلَیْکُمْ البِدَع فَعَلَیْکُمْ بِالشّیِخ عَبْدُ الْکَریم"

"هنگامى که براى شما مسئله تازه و جدیدى اتفاق افتاد، بر شما باد که به حاج شیخ عبدالکریم رجوع کنید"

.وقتى از خواب بیدار شدم، فهمیدم که باید به دنبال حاج شیخ عبدالکریم بروم. اتفاقا حاج آقا روح اللّه اصفهانى هم کارى از پیش نبرد و سیاست حاج شیخ در آن مقطع زمانى باعث حفظ حوزه علمیه از شرّ رضاخان شد والاّ رضاخان قصد از بین بردن حوزه را داشت. 

خوش آن روزى که صوت دلربایت

بگوش جان رسد هر دم صدایت

ز هر سو یاورانت با دل شاد

بیایند و نمایند جان فدایت

اذان جمکران شوری به پا کرد             دلم را از غم عالم جدا کرد
صبا را گشته بودم محرم راز                مرا با رمز غیبت اشنا کرد
بخوان در دل تمنای فرج را                 بگو شاید نگاهی هم به ما کرد
چو یعقوب از غم یوسف بنالید            به بوی جامه اش او را شفا کرد
نباشد گل به بستان در زمستان          گل نرگس به هر باغی وفا کرد
ببینیم در جهان عدل علی را             اگر امد حکومت را به پا کرد
اگر ابری بیاید روی خورشید              مشو نومید وباید بس دعا کرد
خدا یا عمر من را طاقتی بخش           که بینم غیبت کبری رها کرد
                             شاعر احسان نصری نژاد از فسا